Met Victor's Saarland door de oude Saargau
Jarenlang willen we al eens door het Duitse Saarland fietsen. Maar op de één of andere manier stellen we dat steeds uit naar volgend jaar … en het jaar daarna … en ... Vele jaren later tijdens een workshop kom ik toevallig in gesprek met een vertegenwoordigster van de Saarlandse Victor’s Residenz Hotels. Even later is de kogel door de kerk, dit jaar fietsen we door het gebied dat ooit de Saargau noemde, van het ene business hotel naar het andere.
Het Saarland, springbal tussen conflictregio’s Gelegen op de grens met Frankrijk en Luxemburg en een bewogen verleden, fietsen we vandaag in alle rust door het Saarland. Ontstaan uit de oude Frankische Saargau, mandaatgebied en oorlogsbuit ten gevolge van oorlogen door de eeuwen heen, in samenhang met een rijk Gallo-Romeins verleden, oude bodemrijkdommen van kolen en ijzer, hedendaagse zonnepanelen- en windturbine-parken fietsen we een sportieve meerdaagse tocht in teken van geschiedenis, natuurbeleving en industrieel erfgoed. |
Het Saarland is vernoemd naar de rivier Saar. Het maakte pas sinds 1957 deel uit van de na WO2 in 1947 opgerichte Bondsrepubliek Duitsland omdat het Saarland onder Frans bewind. Het oorspronkelijke Saargebeid ontstond in 1920 door de Vrede van Versailles als mandaatgebied onder bestuur van de League of Nations (Volkenbond) in navolging van WO1. Na een volksstemming werd het in 1935 bij Duitsland gevoegd. In 1955 boden Frankrijk en de toenmalige BRD (West-Duitsland) aan om het gebied tot op grote hoogte onafhankelijk te laten worden, maar dit werd weggestemd in een tweede volksstemming. Door het Saarverdrag kreeg het Saarland toestemming om zich in 1957 opnieuw bij de BRD te voegen. Hiervoor moest Duitsland de Moezel kanaliseren ten voordele van het Franse riviertransport en moest Frans in de scholen als eerste vreemde taal in het Saarland gedoceerd worden. In navolging van de grote hereniging van Duitsland in 1990 wordt deze gebeurtenis ook wel de kleine hereniging genoemd.
Overnachtingstip
Vijf van de dertien Victor’s Residenz Hotels in Duitsland bevinden zich in het Saarland. Victor’s Residenz Hotels staan sinds 1996 voor klantvriendelijke kwalitatief hoogstaande zakenhotels ingesteld op meetings, teambuilding, feesten, … En toch bezitten ze elk hun eigen identiteit als familiehotel, stadshotel, luxehotel, ... Deze hotels richten zich voor een overgroot deel op bedrijven en zakenmensen. Tijdens de zomervakantieperiode bieden zij grote kortingen en zeer lucratieve arrangementen aan om in de voor hun ‘kalmere periode’ extra vakantiegangers te lokken. De omgekeerde wereld dus en daarom zijn wij van mening dat deze hotels een meerwaarde bieden als uitgangspunt voor ‘betaalbare’ meerdaagse fiets- wandel- en zomervakanties. Prijzen vergelijkbaar aan de gemiddelde prijs van een verblijf aan de Belgische kust of in toeristische steden. Naast het gebruik van zwembad, wellness (Sauna’s e.d.), fitnesszaal is Inbegrepen in het verblijf in de Viktor’s Residenz Hotels in het Saarland de Saarland Card die gratis toegang geeft tot 85 toeristische attracties waardoor het concept nog interessanter wordt. Het is mogelijk je te abonneren op hun nieuwsbrief via de website om volop te profiteren van zulke doelgerichte acties. (www.victors.de).
Vijf van de dertien Victor’s Residenz Hotels in Duitsland bevinden zich in het Saarland. Victor’s Residenz Hotels staan sinds 1996 voor klantvriendelijke kwalitatief hoogstaande zakenhotels ingesteld op meetings, teambuilding, feesten, … En toch bezitten ze elk hun eigen identiteit als familiehotel, stadshotel, luxehotel, ... Deze hotels richten zich voor een overgroot deel op bedrijven en zakenmensen. Tijdens de zomervakantieperiode bieden zij grote kortingen en zeer lucratieve arrangementen aan om in de voor hun ‘kalmere periode’ extra vakantiegangers te lokken. De omgekeerde wereld dus en daarom zijn wij van mening dat deze hotels een meerwaarde bieden als uitgangspunt voor ‘betaalbare’ meerdaagse fiets- wandel- en zomervakanties. Prijzen vergelijkbaar aan de gemiddelde prijs van een verblijf aan de Belgische kust of in toeristische steden. Naast het gebruik van zwembad, wellness (Sauna’s e.d.), fitnesszaal is Inbegrepen in het verblijf in de Viktor’s Residenz Hotels in het Saarland de Saarland Card die gratis toegang geeft tot 85 toeristische attracties waardoor het concept nog interessanter wordt. Het is mogelijk je te abonneren op hun nieuwsbrief via de website om volop te profiteren van zulke doelgerichte acties. (www.victors.de).
Saarland fietsroutes
Saarland bezit een mooi uitgewerkt fietsnetwerk opgebouwd rond acht grote Saarland fietsroutes. Ze dragen als logo het bondsland Saarland telkens in een andere kleur: Saarland-Radweg, Saar-Radweg, Saar-Nahe-Höhen-Radweg, Saar-Oster-Höhen-Radweg, Köllertal-Radweg, Primmstal-Radweg, Saar-Bostalsee-Radweg en Biestal-Radweg. Daarnaast zijn er nog de grensoverschrijdende VeloRoute SaarLorLux en 43 andere bewegwijzerde fietsroutes. We gebruiken stukjes van de Wendelinus-Radweg, Schaumberg-Radweg, Saarlouiser Runde, Grenzland-Runde, Mosel-Radweg, Cloef-Runde, 3-Brauereien-Runde en 3-Seen-Runde als verbinding tussen de Saarlandroutes.
Saarland bezit een mooi uitgewerkt fietsnetwerk opgebouwd rond acht grote Saarland fietsroutes. Ze dragen als logo het bondsland Saarland telkens in een andere kleur: Saarland-Radweg, Saar-Radweg, Saar-Nahe-Höhen-Radweg, Saar-Oster-Höhen-Radweg, Köllertal-Radweg, Primmstal-Radweg, Saar-Bostalsee-Radweg en Biestal-Radweg. Daarnaast zijn er nog de grensoverschrijdende VeloRoute SaarLorLux en 43 andere bewegwijzerde fietsroutes. We gebruiken stukjes van de Wendelinus-Radweg, Schaumberg-Radweg, Saarlouiser Runde, Grenzland-Runde, Mosel-Radweg, Cloef-Runde, 3-Brauereien-Runde en 3-Seen-Runde als verbinding tussen de Saarlandroutes.

Om het meer
We reizen in de namiddag aan naar de Bostalsee. Nog geen drie uur later checken we in het hotel Weingärtner in. Het is een familiehotel dat zich ook op het zakenleven heeft gericht en acht jaar terug toegetrad tot de Victor’s Residenz Hotels. Rond het meer lopen een wandel- en een fietspad. De zon staat hoog aan de hemel en de lucht kleurt helblauw. Tijd om de fietsen van de fietsendrager te halen. We krijgen de raad mee een lekker stukje zelfgemaakte taart te eten in de Bosener Mühle. We passeren een havenrestaurant en een kunstencentrum waar kunstwerken opgesteld staan in de vrije natuur. Even verder fietsen we voorbij het strandbad, de bungalows en de cafetaria van het Center Parcs Bostalsee. Wandel- en fietspad lopen mooi gescheiden over de stuwdam om erachter te splitsen. Het wandelpad blijft op de oever, het fietspad zoekt de hoger gelegen weiden op. Daar passeren we de ‘Biergarten Römerhof’ vanwaar de naam verwijst naar het Romeinse verleden. Aan horecazaken geen gebrek aan het meer, maar na 7,5 km rondrit hebben we pas door dat het kunstencentrum waar we in het begin langs kwamen, eigenlijk de Bosener Mühle is. Wel of nietes? Op naar de taart. Leuk aan zakenhotels is dat ze niet alleen ingesteld zijn op vergaderingen en conferenties, maar ook op de after work invulling. Daar zorgen spa, wellness, fitnesszaal, een chalet met barbecue en hier in het bijzonder een boogschuttersterrein voor. We nemen nog even tijd voor de wellnes voor we gaan tafelen. Op de kaart staan typische Saarlandse gerechten.
We reizen in de namiddag aan naar de Bostalsee. Nog geen drie uur later checken we in het hotel Weingärtner in. Het is een familiehotel dat zich ook op het zakenleven heeft gericht en acht jaar terug toegetrad tot de Victor’s Residenz Hotels. Rond het meer lopen een wandel- en een fietspad. De zon staat hoog aan de hemel en de lucht kleurt helblauw. Tijd om de fietsen van de fietsendrager te halen. We krijgen de raad mee een lekker stukje zelfgemaakte taart te eten in de Bosener Mühle. We passeren een havenrestaurant en een kunstencentrum waar kunstwerken opgesteld staan in de vrije natuur. Even verder fietsen we voorbij het strandbad, de bungalows en de cafetaria van het Center Parcs Bostalsee. Wandel- en fietspad lopen mooi gescheiden over de stuwdam om erachter te splitsen. Het wandelpad blijft op de oever, het fietspad zoekt de hoger gelegen weiden op. Daar passeren we de ‘Biergarten Römerhof’ vanwaar de naam verwijst naar het Romeinse verleden. Aan horecazaken geen gebrek aan het meer, maar na 7,5 km rondrit hebben we pas door dat het kunstencentrum waar we in het begin langs kwamen, eigenlijk de Bosener Mühle is. Wel of nietes? Op naar de taart. Leuk aan zakenhotels is dat ze niet alleen ingesteld zijn op vergaderingen en conferenties, maar ook op de after work invulling. Daar zorgen spa, wellness, fitnesszaal, een chalet met barbecue en hier in het bijzonder een boogschuttersterrein voor. We nemen nog even tijd voor de wellnes voor we gaan tafelen. Op de kaart staan typische Saarlandse gerechten.
Hoog van de toren
De ochtend begint met een rijkelijk uitgebreid ontbijt, een vier sterrenhotel waardig. Vis, vlees, kaas, zuivelproducten, zoet, hartig, warm, koud, alles is vertegenwoordigd. Eiergerechten naar wens worden in een daarvoor voorziene kookhoek klaargemaakt. Gesterkt vatten we onze eerste etappe aan. Dat zal nodig zijn want het Saarland bezit een sterk golvend reliëf met bossen, weiden en akkerland, te vergelijken met onze Ardennen. Van ons verkenningstochtje gisteren weten we dat links om het stuwmeer het meest te zien valt. Bij de Römerhof verlaten we het bekende terrein. De naamgeving Saar-Nahe-Höhen-Radweg bevestigd onze vermoedens. Deze zoekt de hoogtes op tussen de rivieren Nahe en Saar, onderbroken door verscheidene kleine riviervalleien. Vanaf het meer valt een zuidelijk gelegen overheersende heuvel met een imposante toren erop in het oog. De 37,5 m hoge Schaumbergtoren met uitzichtplatform op de 569 m hoge Schaumberg is het hoogste punt van Saarland. Het uitzicht reikt tot de Hunsrück, de Vogezen en het Phälzer Wald. We fietsen door het mooie Oberthaler Bruch, een veengebiedje aan de bovenloop van de Nahe die niet ver daar vandaan ontspringt. De Romeinse vicus (nederzetting) Wareswald lag op het kruispunt van de Romeinse heirbanen van Straatsburg naar Trier en van Metz naar Mainz. Een metalen obelisk op de parking visualiseert een grafmonument. De site ligt er onbeschermd bij en is vrij toegankelijk. We ontdekken de funderingen van een tempel gewijd aan de oorlogsgod Mars, de muurresten van een villa en een gereconstrueerde bakoven. De daaropvolgende afdaling brengt ons bij de Abdij van Tholey gelegen aan de voet de Schaumberg. We hebben pech, de abdijkerk staat in de steigers en is tijdens de werken niet toegankelijk. De enige blik die we kunnen werpen is op de barokke abdijtuin. De Wendulinus-Radweg voerde ons voorbij al die interessante monumenten naar Tholey, de Schaumbergradweg brengt ons naar de Saar-Oster-Höhen-Radweg. We snijden een hoek af in de aansluiting met deze hoofdroute, voorbij aan de monumentale ingang van de Marpinger Grubenstollen (steenkoolgroeve gesloten in 1999). We trotseren daarbij een klim met maximaal stijgingspercentage van 14% om bovenop de heuvelrug te geraken. Daar is het genieten van de vergezichten op het glooiende landschap. In de afdaling in het dal van de Ill worden we geconfronteerd met verscheidene facetten van energiewinning. Voor ons op de heuvel een zonnepanelenpark, daarachter een oude steenkoolmijnschacht, op de hoogten links en rechts windturbines en helemaal in de verte de Saarpolygoon, die we morgen van naderbij zullen zien. Bij het binnenrijden van Illingen fietsen we door het park en houden halt bij de restanten van de middeleeuwse waterburcht Kerpen. Ik stel mij vragen over een gereconstrueerd rond uitpuilend balkon tussen het opvulpuin van wat eens een massieve donjon was. Zo een balkon voor een Romeo en Julia scene of een pauselijke groet te brengen of om bij wijze spreekwoordelijk hoog van de toren te blazen. Sonja zwaait vanaf een rustbank in front van mij met een broodje en roept: “Tijd om van uw toren te komen”.
De ochtend begint met een rijkelijk uitgebreid ontbijt, een vier sterrenhotel waardig. Vis, vlees, kaas, zuivelproducten, zoet, hartig, warm, koud, alles is vertegenwoordigd. Eiergerechten naar wens worden in een daarvoor voorziene kookhoek klaargemaakt. Gesterkt vatten we onze eerste etappe aan. Dat zal nodig zijn want het Saarland bezit een sterk golvend reliëf met bossen, weiden en akkerland, te vergelijken met onze Ardennen. Van ons verkenningstochtje gisteren weten we dat links om het stuwmeer het meest te zien valt. Bij de Römerhof verlaten we het bekende terrein. De naamgeving Saar-Nahe-Höhen-Radweg bevestigd onze vermoedens. Deze zoekt de hoogtes op tussen de rivieren Nahe en Saar, onderbroken door verscheidene kleine riviervalleien. Vanaf het meer valt een zuidelijk gelegen overheersende heuvel met een imposante toren erop in het oog. De 37,5 m hoge Schaumbergtoren met uitzichtplatform op de 569 m hoge Schaumberg is het hoogste punt van Saarland. Het uitzicht reikt tot de Hunsrück, de Vogezen en het Phälzer Wald. We fietsen door het mooie Oberthaler Bruch, een veengebiedje aan de bovenloop van de Nahe die niet ver daar vandaan ontspringt. De Romeinse vicus (nederzetting) Wareswald lag op het kruispunt van de Romeinse heirbanen van Straatsburg naar Trier en van Metz naar Mainz. Een metalen obelisk op de parking visualiseert een grafmonument. De site ligt er onbeschermd bij en is vrij toegankelijk. We ontdekken de funderingen van een tempel gewijd aan de oorlogsgod Mars, de muurresten van een villa en een gereconstrueerde bakoven. De daaropvolgende afdaling brengt ons bij de Abdij van Tholey gelegen aan de voet de Schaumberg. We hebben pech, de abdijkerk staat in de steigers en is tijdens de werken niet toegankelijk. De enige blik die we kunnen werpen is op de barokke abdijtuin. De Wendulinus-Radweg voerde ons voorbij al die interessante monumenten naar Tholey, de Schaumbergradweg brengt ons naar de Saar-Oster-Höhen-Radweg. We snijden een hoek af in de aansluiting met deze hoofdroute, voorbij aan de monumentale ingang van de Marpinger Grubenstollen (steenkoolgroeve gesloten in 1999). We trotseren daarbij een klim met maximaal stijgingspercentage van 14% om bovenop de heuvelrug te geraken. Daar is het genieten van de vergezichten op het glooiende landschap. In de afdaling in het dal van de Ill worden we geconfronteerd met verscheidene facetten van energiewinning. Voor ons op de heuvel een zonnepanelenpark, daarachter een oude steenkoolmijnschacht, op de hoogten links en rechts windturbines en helemaal in de verte de Saarpolygoon, die we morgen van naderbij zullen zien. Bij het binnenrijden van Illingen fietsen we door het park en houden halt bij de restanten van de middeleeuwse waterburcht Kerpen. Ik stel mij vragen over een gereconstrueerd rond uitpuilend balkon tussen het opvulpuin van wat eens een massieve donjon was. Zo een balkon voor een Romeo en Julia scene of een pauselijke groet te brengen of om bij wijze spreekwoordelijk hoog van de toren te blazen. Sonja zwaait vanaf een rustbank in front van mij met een broodje en roept: “Tijd om van uw toren te komen”.
De jeugdige hoofdplaats
Het gaat nog eenmaal omhoog, de vallei opnieuw uit om dan de afslag van de Köllertal-Radweg te nemen die daar zijn aanvang kent. Over een spoorwegroute door het lieflijke dal van de Köllerbach aan de rand van het Saarbrückener steenkoolontginningsgebied dalen we naar de Saar af. Saarbrücken is de hoofdstad van het Saarland. Van Romeins castellum over middeleeuwse nederzetting en vorstenstad naar hoofdplaats van Saarland. Als grensstad is de stad door de eeuwen heen geteisterd door de vele oorlogen. De grootstad Saarbrücken ontstaat pas in 1909 wanneer de Saarsteden St-Johann, Malstatt-Burbach en Saarbrücken, het huidige Alt-Saarbrücken, samensmelten. Malstatt-Burbach begrenst het staalindustriegebied en de steenkoolgroeven, Alt-Saarbrücken omvat het historische stadsdeel en St-Johan wordt het commercieel hart van de stad. Saarbrücken brandt in 1677 in de strijd met Lodewijk XIV op acht huizen na volledig af. Na de toewijzing van de steenkoolgroeven aan de staat ontstaat een nieuw staalimperium en wordt begin 18de E de barokbouwheer Friedrich Joachim Stengel aangeworven om de stad her op te bouwen. Op de plaats van het vernielde renaissancekasteel bouwt hij een barokslot. De in 1989 aangebrachte glazen middenbouw bepaalt mee het huidige uitzicht. De slotfontein met een verweerde St-Paulusstatue afkomstig van de barokke Ludwigskirche, is een eerbetoon aan Stengel. De hand van de barokmeester is nog steeds te herkennen in kerken en gebouwen. 'Piece de resistance' is de barokke Ludwigsplatz met kerk en ambtenarengebouwen. Alt-Saarbrücken en St-Johann zijn verbonden door de oude brug (1546) over de Saar die vandaag als voetgangers- en fietsbrug tussen beide stadscentra fungeert. De overgang loopt door naar de St-Johanner markt. Ook hier zien we de hand van Stengel in enkele gebouwen en de opvallende witte barokke fontein. Het marktplein en de omliggende straatjes zijn het culinaire hart en vertier van de stad. Aansluitend aan het marktplein loopt een winkelboulevard naar de stationsbuurt met op het uiteinde de Europa-Gallerie, een overdekt shoppingcenter in het historisch kantoorgebouw van de koninklijke Pruisische mijndirectie, beheerder van de Saar koolmijngroeven. In de inkomhal zijn de monumentale metalen trap en loodramen bewaard. Ook bewaard en een beetje ‘spooky’ is de enigszins aparte voetgangers- annex fietstunnel onder het treinstation naar de wijk Rodenhof. Ons gelijknamig Victor’s Residentz hotel is een echt stadshotel op loopafstand van het station en centrum. Dankbaar maken we gebruik van spa en wellness om onze stramme spieren te ontspannen na enkele uurtjes stadsbezoek.
Het gaat nog eenmaal omhoog, de vallei opnieuw uit om dan de afslag van de Köllertal-Radweg te nemen die daar zijn aanvang kent. Over een spoorwegroute door het lieflijke dal van de Köllerbach aan de rand van het Saarbrückener steenkoolontginningsgebied dalen we naar de Saar af. Saarbrücken is de hoofdstad van het Saarland. Van Romeins castellum over middeleeuwse nederzetting en vorstenstad naar hoofdplaats van Saarland. Als grensstad is de stad door de eeuwen heen geteisterd door de vele oorlogen. De grootstad Saarbrücken ontstaat pas in 1909 wanneer de Saarsteden St-Johann, Malstatt-Burbach en Saarbrücken, het huidige Alt-Saarbrücken, samensmelten. Malstatt-Burbach begrenst het staalindustriegebied en de steenkoolgroeven, Alt-Saarbrücken omvat het historische stadsdeel en St-Johan wordt het commercieel hart van de stad. Saarbrücken brandt in 1677 in de strijd met Lodewijk XIV op acht huizen na volledig af. Na de toewijzing van de steenkoolgroeven aan de staat ontstaat een nieuw staalimperium en wordt begin 18de E de barokbouwheer Friedrich Joachim Stengel aangeworven om de stad her op te bouwen. Op de plaats van het vernielde renaissancekasteel bouwt hij een barokslot. De in 1989 aangebrachte glazen middenbouw bepaalt mee het huidige uitzicht. De slotfontein met een verweerde St-Paulusstatue afkomstig van de barokke Ludwigskirche, is een eerbetoon aan Stengel. De hand van de barokmeester is nog steeds te herkennen in kerken en gebouwen. 'Piece de resistance' is de barokke Ludwigsplatz met kerk en ambtenarengebouwen. Alt-Saarbrücken en St-Johann zijn verbonden door de oude brug (1546) over de Saar die vandaag als voetgangers- en fietsbrug tussen beide stadscentra fungeert. De overgang loopt door naar de St-Johanner markt. Ook hier zien we de hand van Stengel in enkele gebouwen en de opvallende witte barokke fontein. Het marktplein en de omliggende straatjes zijn het culinaire hart en vertier van de stad. Aansluitend aan het marktplein loopt een winkelboulevard naar de stationsbuurt met op het uiteinde de Europa-Gallerie, een overdekt shoppingcenter in het historisch kantoorgebouw van de koninklijke Pruisische mijndirectie, beheerder van de Saar koolmijngroeven. In de inkomhal zijn de monumentale metalen trap en loodramen bewaard. Ook bewaard en een beetje ‘spooky’ is de enigszins aparte voetgangers- annex fietstunnel onder het treinstation naar de wijk Rodenhof. Ons gelijknamig Victor’s Residentz hotel is een echt stadshotel op loopafstand van het station en centrum. Dankbaar maken we gebruik van spa en wellness om onze stramme spieren te ontspannen na enkele uurtjes stadsbezoek.
Steenkool en staal
De stad komt langzaam tot leven, de grote mensendrukte blijft voorlopig nog uit waardoor we rustig door het centrum kunnen laveren. Via de spooktunnel, de winkelboulevard, de St-Johanner markt en de oude brug fietsen we door Alt-Saarbrücken met zijn historische barokgebouwen. Om dan de Saar-Radweg op te zoeken die over de linkse oever van de Saar loopt, geprangd tussen rivier en autoweg. De eerste 10 km staan volledig in het teken van de Saar staalindustrie met als hoofdattractie de Völklinger Hütte, een UNESCU wereldcultuurerfgoed van de Saar staalindustrie met zijn indrukwekkende fabriekskathedraal der industriecultuur, de oude staaloven en bezoekerscentrum. We fietsen langs historische staalconstructies onder verroeste stalen transportbuizen afgewisseld met groenstroken van weelderig groeiend struikgewas. Wild ontmoeten we hier ook. “Pas op voor de kat en voor die grote hond daar in het hoge gras” roept Sonja. Ik maan haar aan onmiddellijk te stoppen en haar bril even op te zetten. Op slechts enkele meters van haar vandaan aan de rand van het fietspad observeert een everzwijn onze volgende zet. We blijven rustig oogcontact houden en haal mijn camera boven. Maar op het moment dat ik deze bijzondere gebeurtenis op beeld wil vastleggen, steekt die ever doodleuk en op zijn duizendste gemak voor Sonja’s fiets het fietspad over en verdwijnt in het struikgewas. Net als ik mijn fototoestel wil wegsteken stuift een soortgenoot met paniekerig wild gekrijs door het hoge gras. In een schicht druk ik af met mijn toestel nog ingesteld op een te kleine sluitersnelheid. Als een schicht verdwijnt de ever in het struikgewas, als een schicht met zijn hoofd verstoken in het hoge gras staat hij op de foto. Als een schicht zet ik de achtervolging in op Sonja die al lang uit beeld verdwenen is.
De stad komt langzaam tot leven, de grote mensendrukte blijft voorlopig nog uit waardoor we rustig door het centrum kunnen laveren. Via de spooktunnel, de winkelboulevard, de St-Johanner markt en de oude brug fietsen we door Alt-Saarbrücken met zijn historische barokgebouwen. Om dan de Saar-Radweg op te zoeken die over de linkse oever van de Saar loopt, geprangd tussen rivier en autoweg. De eerste 10 km staan volledig in het teken van de Saar staalindustrie met als hoofdattractie de Völklinger Hütte, een UNESCU wereldcultuurerfgoed van de Saar staalindustrie met zijn indrukwekkende fabriekskathedraal der industriecultuur, de oude staaloven en bezoekerscentrum. We fietsen langs historische staalconstructies onder verroeste stalen transportbuizen afgewisseld met groenstroken van weelderig groeiend struikgewas. Wild ontmoeten we hier ook. “Pas op voor de kat en voor die grote hond daar in het hoge gras” roept Sonja. Ik maan haar aan onmiddellijk te stoppen en haar bril even op te zetten. Op slechts enkele meters van haar vandaan aan de rand van het fietspad observeert een everzwijn onze volgende zet. We blijven rustig oogcontact houden en haal mijn camera boven. Maar op het moment dat ik deze bijzondere gebeurtenis op beeld wil vastleggen, steekt die ever doodleuk en op zijn duizendste gemak voor Sonja’s fiets het fietspad over en verdwijnt in het struikgewas. Net als ik mijn fototoestel wil wegsteken stuift een soortgenoot met paniekerig wild gekrijs door het hoge gras. In een schicht druk ik af met mijn toestel nog ingesteld op een te kleine sluitersnelheid. Als een schicht verdwijnt de ever in het struikgewas, als een schicht met zijn hoofd verstoken in het hoge gras staat hij op de foto. Als een schicht zet ik de achtervolging in op Sonja die al lang uit beeld verdwenen is.

De Saargau
Voor de staalindustrie leverden de koolmijnen in het verleden gedurende decennia kolen voor de smeltovens. Aan de overzijde van de Saar bovenop een joekel van een mijnterril staat de Saarpolygoon, een stalen uitzichtplatform die het einde van de bergbouw (steenkoolontginning) in het Saargebied symboliseert. Afhankelijk van de invalshoek krijgt de veelhoekige constructie een totaal ander perspectief. De kern van Saarlouis bezit nog kenmerken van de oude fortenstad opgericht door Vauban. Aan de buitenkant van de fortificatie ligt het Vaubaneiland, in 1689 opgericht ter bescherming van de toenmalige sluisbrug van de Saar en nu een eilandje op een oude Saar-arm tussen stadskern en stadspark. Je treft er de standbeelden aan van maarschalk Ney en soldaat Lacroix. In de buurt van Merzig maken we de oversteek van de Saar naar de Moezel. We nemen de afslag naar Mondorf en Silwingen die ons over de weg langs het beekje de Reinbach bovenop de waterscheiding brengt tussen beide rivieren. De Grenzland-Runde brengt ons letterlijk op de grens met Frankrijk waar in open akkerland het beeldhouwsymposium ‘Steine an der Grenze’ opgesteld staat. In het eeuwenlang fel bevochten Frans-Duitse grensgebied ontwerpen beeldhouwers van over de hele wereld sinds 1986 steensculpturen die de vriendschap tussen naties en volkeren over de grenzen heen symboliseren. Dit legt een onmiskenbare atmosfeer over de Saargau, vroeger een Frankisch graafschap dat ongeveer het gebied van onze Saarlandfietstocht omvat maar vandaag verwijst naar het overgangsgebied tussen Saar en Moezel.
Voor de staalindustrie leverden de koolmijnen in het verleden gedurende decennia kolen voor de smeltovens. Aan de overzijde van de Saar bovenop een joekel van een mijnterril staat de Saarpolygoon, een stalen uitzichtplatform die het einde van de bergbouw (steenkoolontginning) in het Saargebied symboliseert. Afhankelijk van de invalshoek krijgt de veelhoekige constructie een totaal ander perspectief. De kern van Saarlouis bezit nog kenmerken van de oude fortenstad opgericht door Vauban. Aan de buitenkant van de fortificatie ligt het Vaubaneiland, in 1689 opgericht ter bescherming van de toenmalige sluisbrug van de Saar en nu een eilandje op een oude Saar-arm tussen stadskern en stadspark. Je treft er de standbeelden aan van maarschalk Ney en soldaat Lacroix. In de buurt van Merzig maken we de oversteek van de Saar naar de Moezel. We nemen de afslag naar Mondorf en Silwingen die ons over de weg langs het beekje de Reinbach bovenop de waterscheiding brengt tussen beide rivieren. De Grenzland-Runde brengt ons letterlijk op de grens met Frankrijk waar in open akkerland het beeldhouwsymposium ‘Steine an der Grenze’ opgesteld staat. In het eeuwenlang fel bevochten Frans-Duitse grensgebied ontwerpen beeldhouwers van over de hele wereld sinds 1986 steensculpturen die de vriendschap tussen naties en volkeren over de grenzen heen symboliseren. Dit legt een onmiskenbare atmosfeer over de Saargau, vroeger een Frankisch graafschap dat ongeveer het gebied van onze Saarlandfietstocht omvat maar vandaag verwijst naar het overgangsgebied tussen Saar en Moezel.

Even op zijn Frans
Om niet twee dagen hetzelfde gebied te doorkruisen kiezen we voor de afdaling naar de Moezel een traject op Franse zijde van de grens. Dat dit ooit ook Duitstalig was blijkt uit de naamgeving van dorpen Launstroff, Ritzing, Manderen, Kitzing en het beekje Schweinegraet. Je voelt dadelijk de controverse tussen de Duitse uniformiteit en de lossere Franse nonchalance in bestrating en bewegwijzering. Op enkele kilometers tijd krijgen we zeker al vijf verschillende bestratingen onder de wielen, van grind over gatenkaas tot fijn asfalt. Het Château de Malbrouck ging eeuwenlang door het leven als Schloss Meinsberg. Onder Frans bewind komt het in 1930 onder monumentenzorg. Zijn huidige naam krijgt de burcht in 1998 na een 10-jarige en op één na grootste monumentensanering van Frankrijk. De naam verwijst naar het in 1705 hier ingerichte hoofdkwartier door Hertog van Malborough tijdens de Spaanse oorlog. Het is een drukbezochte attractie met bijzondere kunst- en geschiedkundige tentoonstellingen. We volgen het beekje Ruiseau de Manderen tot dit nabij het drielandenpunt Frankrijk-Duisland-Luxemburg in de Moezel vloeit. We fietsen nu op de, nog even Franse daarna Duitse, rechteroever van de Moezel. Frappant is de oude blauw geverfde grenspost met door landsvlaggen bedekte vensters en aan Franse kant een 12 m hoge metalen maquette van de Eiffeltoren. Precies dat dit hier is geplaatst als statussymbool om duidelijk aan te tonen dat je wel degelijk beseft dat dit hier Frankrijk is. Aan de overzijde van de brug in Schengen staat het monument dat de ondertekening van het Verdrag van Schengen (1985), dat vrij verkeer toelaat tussen de lidstaten, herdenkt. In 2020 is dat precies 35 jaar geleden.
Om niet twee dagen hetzelfde gebied te doorkruisen kiezen we voor de afdaling naar de Moezel een traject op Franse zijde van de grens. Dat dit ooit ook Duitstalig was blijkt uit de naamgeving van dorpen Launstroff, Ritzing, Manderen, Kitzing en het beekje Schweinegraet. Je voelt dadelijk de controverse tussen de Duitse uniformiteit en de lossere Franse nonchalance in bestrating en bewegwijzering. Op enkele kilometers tijd krijgen we zeker al vijf verschillende bestratingen onder de wielen, van grind over gatenkaas tot fijn asfalt. Het Château de Malbrouck ging eeuwenlang door het leven als Schloss Meinsberg. Onder Frans bewind komt het in 1930 onder monumentenzorg. Zijn huidige naam krijgt de burcht in 1998 na een 10-jarige en op één na grootste monumentensanering van Frankrijk. De naam verwijst naar het in 1705 hier ingerichte hoofdkwartier door Hertog van Malborough tijdens de Spaanse oorlog. Het is een drukbezochte attractie met bijzondere kunst- en geschiedkundige tentoonstellingen. We volgen het beekje Ruiseau de Manderen tot dit nabij het drielandenpunt Frankrijk-Duisland-Luxemburg in de Moezel vloeit. We fietsen nu op de, nog even Franse daarna Duitse, rechteroever van de Moezel. Frappant is de oude blauw geverfde grenspost met door landsvlaggen bedekte vensters en aan Franse kant een 12 m hoge metalen maquette van de Eiffeltoren. Precies dat dit hier is geplaatst als statussymbool om duidelijk aan te tonen dat je wel degelijk beseft dat dit hier Frankrijk is. Aan de overzijde van de brug in Schengen staat het monument dat de ondertekening van het Verdrag van Schengen (1985), dat vrij verkeer toelaat tussen de lidstaten, herdenkt. In 2020 is dat precies 35 jaar geleden.
Godenbehandeling
De Duitse Mosel-Radweg brengt ons naar Nennig. Aan de overzijde liggen befaamde Luxemburgse wijndorpen met Remich als uitschieter. Op de esplanade nodigt de wijngod Bachus de gasten uit tot een bezoek aan een wijnkelder of één der vele restaurants. Achter de middeleeuwse St-Nikolaaspoort gaan leuke oude straatjes schuil met mooie geveldecoraties. Op Duitse zijde trekt het witte barokkasteel met grote moderne villa de aandacht. Het is het vijf sterren superior luxehotel Schloß Berg, ons one night luxe verblijf. De strakke gevel langs de voorkant van de villa staat in schril contrast met de glamoureuze ontvangsthal die achter de glazen ingang schuil gaat. Een Romeins vloertegelmotief onderbroken door marmeren zuilen loopt door naar de achterzijde met ontvangstbuffet en knus salon waar een welkomstdrank aangeboden wordt. Zowel in de villa als het barokkasteel valt te kiezen uit zes categorieën kamers, van basic tot godenkamer. Leuk daaraan is dat de luxe van de slaapeenheid en de badkamer is alle categorieën eender is. De prijs scheelt hem in de grootte, een extra zithoek en extra luxeartikels. In het kasteel of in de villa, met balkon of zonder, de prijs blijft dezelfde per categorie. De standaard mag dan eender zijn, maar iedere kamer heeft zijn eigen thema en en is dus uniek aangekleed. Het hotel bezit drie restaurants. Een brasserie in de schuur waar ook uithuizigen hun gade vinden, het Bachus-restaurant in de villa en in het kasteel het drie Michelinsterren gourmetrestaurant van Christian Bau. Een vijfsterrenhotel heeft uiteraard zijn prijs, maar is hier in Duitsland ten aanzien van België relatief goedkoop. Bij onze keuze van overnachtingen hadden we onze twijfels over de keuze van dit luxehotel als fietsovernachting, maar de voorzieningen inclusief een bezoek aan de spa en wellness met mooi zwembad en meerdere sauna’s bezorgt je een keizerlijke belevenis. Goddelijk kan ook in de duurste categorie kamer met champagne, hartige en zoete hapjes, truffelbonbons en een doosje met bladgoud bedekte pralines van Christian Bau. Maar dat is wellicht niet voor ieders fietsersbudget.
De Duitse Mosel-Radweg brengt ons naar Nennig. Aan de overzijde liggen befaamde Luxemburgse wijndorpen met Remich als uitschieter. Op de esplanade nodigt de wijngod Bachus de gasten uit tot een bezoek aan een wijnkelder of één der vele restaurants. Achter de middeleeuwse St-Nikolaaspoort gaan leuke oude straatjes schuil met mooie geveldecoraties. Op Duitse zijde trekt het witte barokkasteel met grote moderne villa de aandacht. Het is het vijf sterren superior luxehotel Schloß Berg, ons one night luxe verblijf. De strakke gevel langs de voorkant van de villa staat in schril contrast met de glamoureuze ontvangsthal die achter de glazen ingang schuil gaat. Een Romeins vloertegelmotief onderbroken door marmeren zuilen loopt door naar de achterzijde met ontvangstbuffet en knus salon waar een welkomstdrank aangeboden wordt. Zowel in de villa als het barokkasteel valt te kiezen uit zes categorieën kamers, van basic tot godenkamer. Leuk daaraan is dat de luxe van de slaapeenheid en de badkamer is alle categorieën eender is. De prijs scheelt hem in de grootte, een extra zithoek en extra luxeartikels. In het kasteel of in de villa, met balkon of zonder, de prijs blijft dezelfde per categorie. De standaard mag dan eender zijn, maar iedere kamer heeft zijn eigen thema en en is dus uniek aangekleed. Het hotel bezit drie restaurants. Een brasserie in de schuur waar ook uithuizigen hun gade vinden, het Bachus-restaurant in de villa en in het kasteel het drie Michelinsterren gourmetrestaurant van Christian Bau. Een vijfsterrenhotel heeft uiteraard zijn prijs, maar is hier in Duitsland ten aanzien van België relatief goedkoop. Bij onze keuze van overnachtingen hadden we onze twijfels over de keuze van dit luxehotel als fietsovernachting, maar de voorzieningen inclusief een bezoek aan de spa en wellness met mooi zwembad en meerdere sauna’s bezorgt je een keizerlijke belevenis. Goddelijk kan ook in de duurste categorie kamer met champagne, hartige en zoete hapjes, truffelbonbons en een doosje met bladgoud bedekte pralines van Christian Bau. Maar dat is wellicht niet voor ieders fietsersbudget.
Romeinen en Kelten
Gesterkt na een goddelijk ontbijt dat wat langer uitloopt dan gewoonlijk, zijn we klaar voor onze derde en laatste rit terug naar ons starthotel aan de Bostalsee. We volgen de Römerrunde waaraan enkele markante Romeinse vondsten te bezichtigen zijn. Inbegrepen in het verblijf in de Viktor’s Residenz Hotels is de Saarland Card die toegang geeft tot 85 attracties. Vandaag komt die meermaals van past. Een goddelijk Romeins mozaïek, één der mooiste ten noorden van de Alpen, ligt slechts één kilometer van ons hotel verwijderd en aan het uiteinde van het dorp fietsen we voorbij een Romeinse grafheuvel. Ons volgend doel is de volledig gereconstrueerde Romeinse villa Borg. De klim ernaartoe is hels maar het bezoek aan de Romeinse villa rustica is hemels. Bouwkundig oogt de villa hedendaags maar dan zonder de aanwezigheid van elektriciteit. Indrukwekkend is het thermengebouw met koud, lauw en warm bad. Ook interessant is de brasserie in een vleugel van de villa waar Romeinse kost aangeboden wordt, maar daar is het na ons volumineus ontbijt niet aan de orde.
Gesterkt na een goddelijk ontbijt dat wat langer uitloopt dan gewoonlijk, zijn we klaar voor onze derde en laatste rit terug naar ons starthotel aan de Bostalsee. We volgen de Römerrunde waaraan enkele markante Romeinse vondsten te bezichtigen zijn. Inbegrepen in het verblijf in de Viktor’s Residenz Hotels is de Saarland Card die toegang geeft tot 85 attracties. Vandaag komt die meermaals van past. Een goddelijk Romeins mozaïek, één der mooiste ten noorden van de Alpen, ligt slechts één kilometer van ons hotel verwijderd en aan het uiteinde van het dorp fietsen we voorbij een Romeinse grafheuvel. Ons volgend doel is de volledig gereconstrueerde Romeinse villa Borg. De klim ernaartoe is hels maar het bezoek aan de Romeinse villa rustica is hemels. Bouwkundig oogt de villa hedendaags maar dan zonder de aanwezigheid van elektriciteit. Indrukwekkend is het thermengebouw met koud, lauw en warm bad. Ook interessant is de brasserie in een vleugel van de villa waar Romeinse kost aangeboden wordt, maar daar is het na ons volumineus ontbijt niet aan de orde.
De Saarmeander
Op weg naar Orscholz is een sectie van een pantserhindernis van meer dan een kilometer lang, bestaande uit betonnen drakentanden en deel uitmaakte van de Westwall, blootgelegd. Deze werd van 1938 tot 1940 met bunkers, grachten en versperringen gebouwd ter verdediging van de westgrens van het Duitse Rijk als tegenhanger van de Franse Maginot-lijn. Maar de trekpleister van Orscholz is het uitzichtpunt ‘Cloef’ met zicht op de Saarmeander. Dat door de aanleg van het meer dan een kilometer lange boomkruinenpad met 42 m hoge uitkijktoren een extra dimensie gekregen heeft. Er volgt een fikse afdaling naar de Saar waar we de meander langs beneden volledig rondfietsen naar Mettlach, de hoofdzetel van de porselein- en sanitairfabriek Villeroy en Boch. In de abdij van de fabriek kan je terecht voor de ‘Keravision’ van hun actuele producten. Het keramiekmuseum stelt daarentegen de eeuwenoude porseleinproductie ten toon. Ook hier kunnen we met de Saarland Card naar binnen. Een aparte beleving is het nostalgische museumcafé.
Op weg naar Orscholz is een sectie van een pantserhindernis van meer dan een kilometer lang, bestaande uit betonnen drakentanden en deel uitmaakte van de Westwall, blootgelegd. Deze werd van 1938 tot 1940 met bunkers, grachten en versperringen gebouwd ter verdediging van de westgrens van het Duitse Rijk als tegenhanger van de Franse Maginot-lijn. Maar de trekpleister van Orscholz is het uitzichtpunt ‘Cloef’ met zicht op de Saarmeander. Dat door de aanleg van het meer dan een kilometer lange boomkruinenpad met 42 m hoge uitkijktoren een extra dimensie gekregen heeft. Er volgt een fikse afdaling naar de Saar waar we de meander langs beneden volledig rondfietsen naar Mettlach, de hoofdzetel van de porselein- en sanitairfabriek Villeroy en Boch. In de abdij van de fabriek kan je terecht voor de ‘Keravision’ van hun actuele producten. Het keramiekmuseum stelt daarentegen de eeuwenoude porseleinproductie ten toon. Ook hier kunnen we met de Saarland Card naar binnen. Een aparte beleving is het nostalgische museumcafé.
Alle goede dingen bestaan uit 3
We nemen nu de Saarland-Radweg die samenloopt met de 3-Brauerijen-Runde waarvan de brouwerij Mettlacher Abtei-Brau de eerste is. We verlaten het Saardal alsmaar hogerop. Als we het bos indraaien geven groene bordjes het aantal hoogtemeters aan die overwonnen moeten worden over een bepaalde afstand. Leuk, maar minder leuk zijn deze die in onze rijrichting staan, 60 hoogtemeter over een afstand van 900 m betekent wel aan 7% naar boven. Na twee zulke hellingen, maar ook een afdaling bereiken we Losheim am See. Het gaat voorbij aan het spoorwegmuseum, waar museumtreinen aan de perrons in het oude station staan. We volgen de Losheimer Bach die in de Prims stroomt. We switchen van de 3-Seen-Runde naar de Hochwälder-Runde die ons in de Primsvallei brengt. De grindlaag van het fietspad op de oude spoorbedding van de Primstal-Radweg kleurt opvallend rood. Deze rode aarde of ijzerhoudende bodem is de voedingsbodem voor de staalindustrie. De Primstal-Radweg loopt intussen terug samen met de Saarland-Radweg, die een ommetje maakte over de heuvels. In Nonnweiler spreken we de klimbenen nog eens aan, naar het stuwmeer en vervolgens naar een Keltennederzetting. Voor de laatste maal gebruiken we onze Saarland Card. Een grindweg leidt ons door bos en veld naar de allerlaatste klim, gevolgd door een 3 km lange afdaling naar de Bostalsee. Natte kilometers, want een intense regenbui trekt over ons heen. Geen erg want opwarmen doen we even later in de sauna van ons hotel. We maken er 3 sessies van voordat we opnieuw krachten opdoen met een stevig plaatselijk gerecht met Lyoner worst. We denken eerst dat het worst is uit Lyon. Maar neen hoor, het gaat om een gebakken gerookte vleesworst. Natuurlijk volgens de Saarlanders de beste in Duitsland. Als toegift ligt de volgende ochtend een volledige honingraad, vers uit de bijenkorf, op het ontbijtbuffet. De ideale afsluiter voor een verblijf in 3 hotels met elk hun eigen charme verbonden door 3 attractieve fietsroutes.
We nemen nu de Saarland-Radweg die samenloopt met de 3-Brauerijen-Runde waarvan de brouwerij Mettlacher Abtei-Brau de eerste is. We verlaten het Saardal alsmaar hogerop. Als we het bos indraaien geven groene bordjes het aantal hoogtemeters aan die overwonnen moeten worden over een bepaalde afstand. Leuk, maar minder leuk zijn deze die in onze rijrichting staan, 60 hoogtemeter over een afstand van 900 m betekent wel aan 7% naar boven. Na twee zulke hellingen, maar ook een afdaling bereiken we Losheim am See. Het gaat voorbij aan het spoorwegmuseum, waar museumtreinen aan de perrons in het oude station staan. We volgen de Losheimer Bach die in de Prims stroomt. We switchen van de 3-Seen-Runde naar de Hochwälder-Runde die ons in de Primsvallei brengt. De grindlaag van het fietspad op de oude spoorbedding van de Primstal-Radweg kleurt opvallend rood. Deze rode aarde of ijzerhoudende bodem is de voedingsbodem voor de staalindustrie. De Primstal-Radweg loopt intussen terug samen met de Saarland-Radweg, die een ommetje maakte over de heuvels. In Nonnweiler spreken we de klimbenen nog eens aan, naar het stuwmeer en vervolgens naar een Keltennederzetting. Voor de laatste maal gebruiken we onze Saarland Card. Een grindweg leidt ons door bos en veld naar de allerlaatste klim, gevolgd door een 3 km lange afdaling naar de Bostalsee. Natte kilometers, want een intense regenbui trekt over ons heen. Geen erg want opwarmen doen we even later in de sauna van ons hotel. We maken er 3 sessies van voordat we opnieuw krachten opdoen met een stevig plaatselijk gerecht met Lyoner worst. We denken eerst dat het worst is uit Lyon. Maar neen hoor, het gaat om een gebakken gerookte vleesworst. Natuurlijk volgens de Saarlanders de beste in Duitsland. Als toegift ligt de volgende ochtend een volledige honingraad, vers uit de bijenkorf, op het ontbijtbuffet. De ideale afsluiter voor een verblijf in 3 hotels met elk hun eigen charme verbonden door 3 attractieve fietsroutes.
Praktisch
STARTPLAATS: Bostalsee
AFSTAND: 249 km
ETAPPES:
Bostalsee-Saarbrücken 72 km
Saarbrücken-Nennig 84 km
Nennig-Bostalsee 93 km
BEWEGWIJZERING: Logo’s Saarland fietsroutes en enkele lokale fietsroutes
MOEILIJKHEIDSGRAAD: middelmatig tot zwaar
GPS-TRACKS:
www.routeyou.com/nl-de/route/view/6289875/fietsroute/saarland-1-bostalsee-saarbrucken
www.routeyou.com/nl-de/route/view/6289889/fietsroute/saarland-2-saarbrucken-nennig
www.routeyou.com/nl-de/route/view/6289902/fietsroute/saarland-3-nennig-bostalsee
LOGIES: Wij maakten gebruik van de keten Victor’s Residenz Hotels waarvan er 5 van de 13 gelegen zijn in Saarland. Prijs/kwaliteit aanraders tijdens vakantieperiodes daar bedrijven vaak de klanten zijn van deze hotels (conferenties, teambuilding, ...). Hierdoor zijn deze hotels gunstiger geprijsd in de zomervakantieperiode en bieden dan zeer lucratieve arrangementen aan. Abonneren op hun nieuwsbrief daarvoor is een aanrader (www.victors.de).
Wij logeerden in:
Victor’s Seehotel Weingärtner, Bostalstraße 12, 66625 Nohfelden, Duitsland, Tel.: +49 6852 8890, www.victors.de/de/hotels/seehotel-weingaertner
Victor’s Residenz-Hotel Rodenhof, Kálmánstraße 47-51, 66113 Saarbrücken, Duitsland, Tel.: +49 681 41020, www.bestwestern.de/hotels/Saarbruecken/Best-Western-Victors-Residenz-Hotel-Rodenhof
Victor’s Residenz-Hotel Schloss Berg, Schloßstraße 27 -29, 66706 Perl, Duitsland, Tel.: +49 6866 790 , www.victors.de/de/hotels/schloss-berg
Victor’s Residenz Hotels hebben in Saarland ook nog een hotel in Saarlouis en een tweede in Saarbrücken.
Inbegrepen in het verblijf in de Viktor’s Residenz Hotels is de Saarland Card die toegang geeft tot 85 toeristische attracties.
STREEKINFO: www.urlaub.saarland
AANREIS OPENBAAR VERVOER: Trein Brussel of Luik → Luxemburg → Trier → Saarbrücken of Nennig
STARTPLAATS: Bostalsee
AFSTAND: 249 km
ETAPPES:
Bostalsee-Saarbrücken 72 km
Saarbrücken-Nennig 84 km
Nennig-Bostalsee 93 km
BEWEGWIJZERING: Logo’s Saarland fietsroutes en enkele lokale fietsroutes
MOEILIJKHEIDSGRAAD: middelmatig tot zwaar
GPS-TRACKS:
www.routeyou.com/nl-de/route/view/6289875/fietsroute/saarland-1-bostalsee-saarbrucken
www.routeyou.com/nl-de/route/view/6289889/fietsroute/saarland-2-saarbrucken-nennig
www.routeyou.com/nl-de/route/view/6289902/fietsroute/saarland-3-nennig-bostalsee
LOGIES: Wij maakten gebruik van de keten Victor’s Residenz Hotels waarvan er 5 van de 13 gelegen zijn in Saarland. Prijs/kwaliteit aanraders tijdens vakantieperiodes daar bedrijven vaak de klanten zijn van deze hotels (conferenties, teambuilding, ...). Hierdoor zijn deze hotels gunstiger geprijsd in de zomervakantieperiode en bieden dan zeer lucratieve arrangementen aan. Abonneren op hun nieuwsbrief daarvoor is een aanrader (www.victors.de).
Wij logeerden in:
Victor’s Seehotel Weingärtner, Bostalstraße 12, 66625 Nohfelden, Duitsland, Tel.: +49 6852 8890, www.victors.de/de/hotels/seehotel-weingaertner
Victor’s Residenz-Hotel Rodenhof, Kálmánstraße 47-51, 66113 Saarbrücken, Duitsland, Tel.: +49 681 41020, www.bestwestern.de/hotels/Saarbruecken/Best-Western-Victors-Residenz-Hotel-Rodenhof
Victor’s Residenz-Hotel Schloss Berg, Schloßstraße 27 -29, 66706 Perl, Duitsland, Tel.: +49 6866 790 , www.victors.de/de/hotels/schloss-berg
Victor’s Residenz Hotels hebben in Saarland ook nog een hotel in Saarlouis en een tweede in Saarbrücken.
Inbegrepen in het verblijf in de Viktor’s Residenz Hotels is de Saarland Card die toegang geeft tot 85 toeristische attracties.
STREEKINFO: www.urlaub.saarland
AANREIS OPENBAAR VERVOER: Trein Brussel of Luik → Luxemburg → Trier → Saarbrücken of Nennig