Eifel-Höhen-Route
Kwalitatieve hoogstaande en goed onderhouden themafietsroutes maken dat de Eifel in het zog van de fietsreuzen Münsterland en Bodensee van negen naar acht klimt in de top tien van de meest geliefde fietsregio’s van Duitsland. Een verdere stap in de opwaardering van het fietstoerisme is een groots opgezette fietsproject in het nationale park Eifel, met name de Eifel-Höhen-Route. Niet zomaar een fietsroute, maar eentje waar horeca, toerisme en natuurbeheer de handen in elkaar slaan ter realisatie van een hoogstaand recreatief topproduct.
Eifel draagt titel Nationale park sinds 2004 Nationalparktor Onder het motto “natuur – natuur zijn gang laten gaan” keert het woud naar zijn oorspronkelijke staat terug. Majestueuze beuken, knorrige eiken en wilde beekdalen met veengebieden, orchideeën- en narcissenweiden zijn landschapselementen in het nationale park Eifel. Het toeristische Masterplan voorziet dat Vogelsang als centraal bezoekerscentrum fungeert. |
Aan de rand van het nationale park in Gemünd, Rurberg, Heimach en Monschau-Höfen maken de “Natonalpark-Toren” (expositiegebouwen) die aan de hand van didactische thematentoonstellingen de bezoekers laten kennis maken met het park. In Gemünd gebeurt dit door een expositie met als thema woud. Niet alleen de fauna en flora komen aan bod, maar ook de kolenmeiers en de geschiedenis van de boswachter. Aan de nieuwe buitenzwemplaats bij de stuwdam in Rurberg is het thema … water. Het stromend water der rivieren, maar ook stilstaand water in de stuwmeren krijgen aandacht. In het oude treinstation in Heimbach treedt het beukenbos en de wildkat op de voorgrond en in Monschau-Höfen zijn dit de open landschappen met hun narcissenweiden. In Nideggen is een volgende Nationalpark-Tor gepland. Al deze bezoekerscentra zijn opgevat als beleveniscentra met een tot de praktijk gerichte aanpak tot beleving en kennismaking met het nationale park.
Eifel-Höhen-Route
In opvolging van het wandelaanbod “Eifelsteig zonder bagage” en medewerking van plaatselijke bedrijven en toeristische diensten is nu in het nationale park Eifel een meerdaagse fietsroute met bagagetransport uitgezet. Starten kan om het even waar op het circuit, de belangrijkste centra op de route zijn Monschau, Einruhr, Gemünd, Kall, Mechernich, Blankenheim en Hellenthal. Wij reizen met de auto aan, op een uurtje zijn we in Monschau. Vanaf de negentiende eeuw maakt het toerisme furore en dit is nu nog steeds zo. Monschau wilt echter af van zijn status als dagjestoeristenstad en zet al zijn kaarten op kort verblijftoerisme. Ze spelen in op cultuurweekends en actieve gezondheidsvakanties met het splinternieuwe “Nature-Fitness-Park” voor beoefenaars van Nordic Walking. Tien Nordic Walking routes telt dit park waaronder vier zwarte, stevige dagstappers van 13 tot 17,6 km en natuurlijk ook bruikbaar door de gewone stapper. Ook meerdaagse interregiowandelingen zoals de Ardenner Schinkentour tussen Monschau en Eupen zijn nieuw en vallen letterlijk in de smaak. Om Monschau te bezoeken kan je zowel in groep als individueel een wandeling „Monschau zum Anbeißen“ boeken, een rondleiding door dit vakwerkhuizenstadje der ridders en wevers met als thema zien, horen, voelen en proeven: mosterd, moppen, Vennbrocken, Zwickelbier (ook in het Nederlands, € 40). Individueel kennis maken kan onder meer door de 1105-trappen-wandeling (folder).
Vorig jaar zomer fietsten wij hier nog op kaart, inmiddels heeft de conforme bewegwijzering van Nordrhein-Westfalen zijn intrede gemaakt. Tot de conformiteit behoren ook de logo’s van de themaroutes, die onder de pijlwegwijzers wapperen. Zo kreeg niet alleen de Eifel-Höhen-Route een logo, maar uiteindelijk ook de RurUfer-Radweg, de Tälerradweg, ... Gelijktijdig voltooide het knooppuntennetwerk Kreiz Aachen zich en uitbreiding naar Duren en Euskirchen richting Rijn maken hun opwachting. Markant gegeven is dat de pijlwegwijzers het stijgingspercentage vermelden, zodat de fietser weet wat hem te wachten staat. De mooie bosweg die kilometers op de Ruroever loopt, kreeg een goedlopende grindlaag waarvan met het herfstbladerendek nu niet veel te bespeuren valt. Na een gemene klim van 9% stuiven we langs Rurauen (vochtige graslanden), rotswanden en bosflanken in grote meanders richting Einruhr aan de Obersee. Rurberg ligt aan de andere zijde van de heuvel, dat we via een verhoogd fietspad langs de rijweg bereiken. De meeste mensen komen hier om te wandelen of te fietsen: op de RurUfer-Radweg rond het meer, de K7 naar de Urftstuwdam of de Kermeterberg. Wij fietsen in Rurberg de stuwdam over die de Urftsee en Obersee scheiden van de Rursee en beginnen daar aan de K7, die sinds januari 2006 permanent opengesteld is. Van het voormalige goederenspoor en de schietstanden van Kamp Vogelsang zijn niets meer te zien. Hoeft ook niet, want hier fietsen is hemels en daar hoort geen gedonder bij. Halverwege komen we bij de Urftstuwdam, het eethuisje zit propvol. Imponerend hoe deze dam in de vallei-engte gespannen zit, honderd meter hoog is ze met bovenaan in het midden overloopsluizen, de Niagara Falls van Duitsland wanneer deze open staan. Aan het andere uiteinde van de stuw lopen wandelpaden terug naar Rurberg en naar het nieuwe natuurcentrum Vogelsang of hoe het voormalige opleidingskamp der Hitlerjugend in de toekomst mag heten. Bij het binnenfietsen van Gemünd staat een restant van het “Römerkanal”, één der thema’s voor morgen. Het stadje was lang kuuroord, maar moest deze titel inleveren. De hele heisa omheen het nationale park komt het toeristenstadje uiteraard ten goede. Voor we het hotel opzoeken springen we nog even binnen in het Nationalparktor, gewijd aan het bos.
In opvolging van het wandelaanbod “Eifelsteig zonder bagage” en medewerking van plaatselijke bedrijven en toeristische diensten is nu in het nationale park Eifel een meerdaagse fietsroute met bagagetransport uitgezet. Starten kan om het even waar op het circuit, de belangrijkste centra op de route zijn Monschau, Einruhr, Gemünd, Kall, Mechernich, Blankenheim en Hellenthal. Wij reizen met de auto aan, op een uurtje zijn we in Monschau. Vanaf de negentiende eeuw maakt het toerisme furore en dit is nu nog steeds zo. Monschau wilt echter af van zijn status als dagjestoeristenstad en zet al zijn kaarten op kort verblijftoerisme. Ze spelen in op cultuurweekends en actieve gezondheidsvakanties met het splinternieuwe “Nature-Fitness-Park” voor beoefenaars van Nordic Walking. Tien Nordic Walking routes telt dit park waaronder vier zwarte, stevige dagstappers van 13 tot 17,6 km en natuurlijk ook bruikbaar door de gewone stapper. Ook meerdaagse interregiowandelingen zoals de Ardenner Schinkentour tussen Monschau en Eupen zijn nieuw en vallen letterlijk in de smaak. Om Monschau te bezoeken kan je zowel in groep als individueel een wandeling „Monschau zum Anbeißen“ boeken, een rondleiding door dit vakwerkhuizenstadje der ridders en wevers met als thema zien, horen, voelen en proeven: mosterd, moppen, Vennbrocken, Zwickelbier (ook in het Nederlands, € 40). Individueel kennis maken kan onder meer door de 1105-trappen-wandeling (folder).
Vorig jaar zomer fietsten wij hier nog op kaart, inmiddels heeft de conforme bewegwijzering van Nordrhein-Westfalen zijn intrede gemaakt. Tot de conformiteit behoren ook de logo’s van de themaroutes, die onder de pijlwegwijzers wapperen. Zo kreeg niet alleen de Eifel-Höhen-Route een logo, maar uiteindelijk ook de RurUfer-Radweg, de Tälerradweg, ... Gelijktijdig voltooide het knooppuntennetwerk Kreiz Aachen zich en uitbreiding naar Duren en Euskirchen richting Rijn maken hun opwachting. Markant gegeven is dat de pijlwegwijzers het stijgingspercentage vermelden, zodat de fietser weet wat hem te wachten staat. De mooie bosweg die kilometers op de Ruroever loopt, kreeg een goedlopende grindlaag waarvan met het herfstbladerendek nu niet veel te bespeuren valt. Na een gemene klim van 9% stuiven we langs Rurauen (vochtige graslanden), rotswanden en bosflanken in grote meanders richting Einruhr aan de Obersee. Rurberg ligt aan de andere zijde van de heuvel, dat we via een verhoogd fietspad langs de rijweg bereiken. De meeste mensen komen hier om te wandelen of te fietsen: op de RurUfer-Radweg rond het meer, de K7 naar de Urftstuwdam of de Kermeterberg. Wij fietsen in Rurberg de stuwdam over die de Urftsee en Obersee scheiden van de Rursee en beginnen daar aan de K7, die sinds januari 2006 permanent opengesteld is. Van het voormalige goederenspoor en de schietstanden van Kamp Vogelsang zijn niets meer te zien. Hoeft ook niet, want hier fietsen is hemels en daar hoort geen gedonder bij. Halverwege komen we bij de Urftstuwdam, het eethuisje zit propvol. Imponerend hoe deze dam in de vallei-engte gespannen zit, honderd meter hoog is ze met bovenaan in het midden overloopsluizen, de Niagara Falls van Duitsland wanneer deze open staan. Aan het andere uiteinde van de stuw lopen wandelpaden terug naar Rurberg en naar het nieuwe natuurcentrum Vogelsang of hoe het voormalige opleidingskamp der Hitlerjugend in de toekomst mag heten. Bij het binnenfietsen van Gemünd staat een restant van het “Römerkanal”, één der thema’s voor morgen. Het stadje was lang kuuroord, maar moest deze titel inleveren. De hele heisa omheen het nationale park komt het toeristenstadje uiteraard ten goede. Voor we het hotel opzoeken springen we nog even binnen in het Nationalparktor, gewijd aan het bos.
Duitse emigranten
We fietsen een tijdje langs de verkeersweg naar Kall op een breed klinkervoetpad dat eveneens dienst doet als fietspad. De nieuwe fietskaart van Kreiz Euskirchen mag er zijn, alle gemarkeerde fietswegen zijn ingetekend samen met bijhorend logo of naam. De route klimt gematigd het Urftdal uit, een plateau op met akkers en weiden. Smalle asfaltwegjes doorkruisen het met windturbines getekende open landschap. Een beboste bergheuvel kondigt verandering aan, we naderen Mechernich. Wie met kinderen onderweg is, maar ook zonder, zit vandaag op rozen. Op enkele kilometers uit elkaar tref je een vrijetijdspark met zomerrodelbaan (Freizeit Insel), het Rijnlandse openluchtmuseum, een wildpark, een opengestelde loodmijn, de Eifel-therme Zikkurat en de ridderburcht Satzvey aan. Op de terugweg in het Urftdal maken we kennis met een brok geschiedenis: de Romeinse waterleiding naar Keulen en de Neanderthalergrotten. Wil je alles grondig bezoeken splits je best deze etappe in twee, want van fietsen komt dan niet veel in huis. Voor al dat interessants wijken wij wel van onze Eifel-Höhen-Route af voor een extra lusje op de Mechernicher “Acht”, eveneens bewegwijzerd en ingetekend op onze kaart. Mechernicher “Acht” spreekt voor zich, twee lussen vanuit het stadje Mechernich vormen samen een 40 km lang geheel (16,7 en 22,3 m), met Firmnich als meest noordelijke punt. Wij hebben geen kinderen bij en fietsen dus aan de rodelbaan voorbij richting het Rheinische Freilichtmuseum Kommern. Het openluchtmuseum bezit vier woonkernen met toegankelijke vakwerkhuizen. Iedere kern staat voor een streek: de Eifel, het Westerwald, de Niederrhein en het Bergisches Land. De tentoonstellingsgebouwen op het terrein bepalen het verschil met soortgelijke musea. Een huizenhoog vrijheidsbeeld van Amerika wijst ons de weg. Maak kennis met de Rijnlandse emigranten, hun ontmoetingen met indianen, lugubere schouwspelen met martelingen en verhangingen, het leven op de emigrantenboot, het nachtleven in de saloons en op straat. In een tweede hal is vanaf dit jaar het leven in het Rijnland uit de negentiende eeuw te ervaren. Kort samengevat: indrukwekkend … schokkerend, huiveringwekkend.
We fietsen een tijdje langs de verkeersweg naar Kall op een breed klinkervoetpad dat eveneens dienst doet als fietspad. De nieuwe fietskaart van Kreiz Euskirchen mag er zijn, alle gemarkeerde fietswegen zijn ingetekend samen met bijhorend logo of naam. De route klimt gematigd het Urftdal uit, een plateau op met akkers en weiden. Smalle asfaltwegjes doorkruisen het met windturbines getekende open landschap. Een beboste bergheuvel kondigt verandering aan, we naderen Mechernich. Wie met kinderen onderweg is, maar ook zonder, zit vandaag op rozen. Op enkele kilometers uit elkaar tref je een vrijetijdspark met zomerrodelbaan (Freizeit Insel), het Rijnlandse openluchtmuseum, een wildpark, een opengestelde loodmijn, de Eifel-therme Zikkurat en de ridderburcht Satzvey aan. Op de terugweg in het Urftdal maken we kennis met een brok geschiedenis: de Romeinse waterleiding naar Keulen en de Neanderthalergrotten. Wil je alles grondig bezoeken splits je best deze etappe in twee, want van fietsen komt dan niet veel in huis. Voor al dat interessants wijken wij wel van onze Eifel-Höhen-Route af voor een extra lusje op de Mechernicher “Acht”, eveneens bewegwijzerd en ingetekend op onze kaart. Mechernicher “Acht” spreekt voor zich, twee lussen vanuit het stadje Mechernich vormen samen een 40 km lang geheel (16,7 en 22,3 m), met Firmnich als meest noordelijke punt. Wij hebben geen kinderen bij en fietsen dus aan de rodelbaan voorbij richting het Rheinische Freilichtmuseum Kommern. Het openluchtmuseum bezit vier woonkernen met toegankelijke vakwerkhuizen. Iedere kern staat voor een streek: de Eifel, het Westerwald, de Niederrhein en het Bergisches Land. De tentoonstellingsgebouwen op het terrein bepalen het verschil met soortgelijke musea. Een huizenhoog vrijheidsbeeld van Amerika wijst ons de weg. Maak kennis met de Rijnlandse emigranten, hun ontmoetingen met indianen, lugubere schouwspelen met martelingen en verhangingen, het leven op de emigrantenboot, het nachtleven in de saloons en op straat. In een tweede hal is vanaf dit jaar het leven in het Rijnland uit de negentiende eeuw te ervaren. Kort samengevat: indrukwekkend … schokkerend, huiveringwekkend.
Neanderthalers, Romeinen en ridders
De historische stadskern van Kommern, opgesmukt met prachtige vakwerkhuizen, zou niet misstaan in het museum. Al snel bereiken we de volgende attractiepool, “Zikkurat” in Firmnich. Een oude keramiekfabriek, die vooral stenen afvoerpijpen en voedertroggen voor dieren fabriceerde, kreeg zowel een economische, culturele als vrijetijdsfunctie. De drie verdiepen hoge fabriekshallen geven onderdak aan tentoonstellingshallen voor enkele bedrijven, kunst-, congres- en feesthallen, fitnesscentrum, sporthal en startplaats van het Nordic Walking park. Een concert- en discohal met zomerterras zorgen voor vertier. De honger stillen kan in het passelijke Italiaanse restaurant “La Fornace” (“De Steenoven”) ondergebracht in de directeurswoning, een Jugendstilgebouw. Op hetzelfde terrein staat in contrast de moderne bouw van de Eifel-Thermen, een zwem- en saunaparadijs met horeca in de bovenbouw. De heuvel over en we staan bij de ridderburcht Satzvey, een privé-bezit van een graaf die zijn domein tijdens weekends openstelt voor ridderspelen, op het terrein bevinden zich eveneens een roofvogelpark en een binnenplaats voor evenementen en horecadoeleinden. Intussen zijn we in het “Oberste Veytal”, een beekdal, beland. Het 24 km lange traject in het valleitje kreeg de naam Feytal-Wasserroute toegewezen en loopt samen met het tracé van de Mechernicher “Acht”, maar keert niet terug naar het stadje Mechernich. Je fiets eerst over een verkeersweg met verscheidene onoverzichtelijke bochten naar de “Katzensteine”, rode zandsteenrotsen die de Romeinen al kapten voor het vervaardigen van altaren en grafstenen. De Romeinse geschiedenis speelt een belangrijke rol in deze omgeving. In Breitenbenden even buiten de route, richting autowegviaduct, kun je in een bosje een toegangsschacht tot de Romeinse waterleiding bekijken die diende voor het onderhoud van het kanaal. In deze vallei stoot je om de haverklap op resten van de 95,4 km lange Romeinse waterleiding tussen Nettersheim en Keulen. De Romeinen waren kieskeurig wat betrof het drinkwater en hielden niet van het hardere water uit Keulen. Daarvoor legden zij dit technisch hoogstaande kanaal aan, waarbij buiten aquaducten ook de techniek der communicerende vaten is gebruikt om valleien te overbruggen. Het kanaal was in feite een gemetste één meter hoge tunnel met betonvloer, want de Romeinen kenden al een formule om beton te draaien. Loop bij de toegangsschacht ook even over de bewegwijzerde “Römerkanal-Wanderweg” (witte bordjes met een zwart tunneltje op) door het bos omhoog naar de resten van een Romeinse villa aan de verkeersweg. Tegen beter weten in zie je in de grondvesten van een oud bakstenen huis geen villa. Voor de volgende Romeinse attractie moeten we in het dorpje Vussem weer even enkele honderden meters uitwijken, een unieke restant van een Romeins aquaduct. Het bakstenen kanaal stak hier de vallei over op reusachtige gemetste pijlers verbonden door bogen. Twee bogen die uit het bos komen resten er nog, een unicum op de route. Volgend schouwspel is het verzamelbekken in Eiserfey. Hier komen twee kanalen samen die samen de hoofdgang naar Keulen vormen en die pas vorig jaar tijdens graafwerken blootgelegd zijn. Even buiten Eiserfey in het gehucht Dreimühlen boven aan de valleirand ligt de “Kaukushöhle”, de bekende Neanderthalergrot. Terug in het dal moeten we er voor de “Brunnenstube Klausbrunnen” aan de andere kant weer uit. Niet te geloven, een uit de grond uitstekende cabine herbergt één der belangrijkste Romeinse monumenten, een brongebouw met waterleiding (sleutel Stadt Mechernich, Frau Wahlen tel: +49 (0)2443 49 157). Naast Romeinen, Kelten en Neanderthalers mag je zeker niet voorbij kijken aan de vele mooie watermolens in deze vallei. Zo draaiden in 1700 tussen het gehucht Dreimühlen (Neanderthalergrot) en Eiserley maar liefst zestien waterraderen over twee kilometer langs het beekje, de Hauserbach. Met zoveel bekijks vliegt de tijd ras voorbij en we fietsen uiteindelijk over de waterscheiding om in glijvlucht te dalen … naar Urft in het Urftdal.
De historische stadskern van Kommern, opgesmukt met prachtige vakwerkhuizen, zou niet misstaan in het museum. Al snel bereiken we de volgende attractiepool, “Zikkurat” in Firmnich. Een oude keramiekfabriek, die vooral stenen afvoerpijpen en voedertroggen voor dieren fabriceerde, kreeg zowel een economische, culturele als vrijetijdsfunctie. De drie verdiepen hoge fabriekshallen geven onderdak aan tentoonstellingshallen voor enkele bedrijven, kunst-, congres- en feesthallen, fitnesscentrum, sporthal en startplaats van het Nordic Walking park. Een concert- en discohal met zomerterras zorgen voor vertier. De honger stillen kan in het passelijke Italiaanse restaurant “La Fornace” (“De Steenoven”) ondergebracht in de directeurswoning, een Jugendstilgebouw. Op hetzelfde terrein staat in contrast de moderne bouw van de Eifel-Thermen, een zwem- en saunaparadijs met horeca in de bovenbouw. De heuvel over en we staan bij de ridderburcht Satzvey, een privé-bezit van een graaf die zijn domein tijdens weekends openstelt voor ridderspelen, op het terrein bevinden zich eveneens een roofvogelpark en een binnenplaats voor evenementen en horecadoeleinden. Intussen zijn we in het “Oberste Veytal”, een beekdal, beland. Het 24 km lange traject in het valleitje kreeg de naam Feytal-Wasserroute toegewezen en loopt samen met het tracé van de Mechernicher “Acht”, maar keert niet terug naar het stadje Mechernich. Je fiets eerst over een verkeersweg met verscheidene onoverzichtelijke bochten naar de “Katzensteine”, rode zandsteenrotsen die de Romeinen al kapten voor het vervaardigen van altaren en grafstenen. De Romeinse geschiedenis speelt een belangrijke rol in deze omgeving. In Breitenbenden even buiten de route, richting autowegviaduct, kun je in een bosje een toegangsschacht tot de Romeinse waterleiding bekijken die diende voor het onderhoud van het kanaal. In deze vallei stoot je om de haverklap op resten van de 95,4 km lange Romeinse waterleiding tussen Nettersheim en Keulen. De Romeinen waren kieskeurig wat betrof het drinkwater en hielden niet van het hardere water uit Keulen. Daarvoor legden zij dit technisch hoogstaande kanaal aan, waarbij buiten aquaducten ook de techniek der communicerende vaten is gebruikt om valleien te overbruggen. Het kanaal was in feite een gemetste één meter hoge tunnel met betonvloer, want de Romeinen kenden al een formule om beton te draaien. Loop bij de toegangsschacht ook even over de bewegwijzerde “Römerkanal-Wanderweg” (witte bordjes met een zwart tunneltje op) door het bos omhoog naar de resten van een Romeinse villa aan de verkeersweg. Tegen beter weten in zie je in de grondvesten van een oud bakstenen huis geen villa. Voor de volgende Romeinse attractie moeten we in het dorpje Vussem weer even enkele honderden meters uitwijken, een unieke restant van een Romeins aquaduct. Het bakstenen kanaal stak hier de vallei over op reusachtige gemetste pijlers verbonden door bogen. Twee bogen die uit het bos komen resten er nog, een unicum op de route. Volgend schouwspel is het verzamelbekken in Eiserfey. Hier komen twee kanalen samen die samen de hoofdgang naar Keulen vormen en die pas vorig jaar tijdens graafwerken blootgelegd zijn. Even buiten Eiserfey in het gehucht Dreimühlen boven aan de valleirand ligt de “Kaukushöhle”, de bekende Neanderthalergrot. Terug in het dal moeten we er voor de “Brunnenstube Klausbrunnen” aan de andere kant weer uit. Niet te geloven, een uit de grond uitstekende cabine herbergt één der belangrijkste Romeinse monumenten, een brongebouw met waterleiding (sleutel Stadt Mechernich, Frau Wahlen tel: +49 (0)2443 49 157). Naast Romeinen, Kelten en Neanderthalers mag je zeker niet voorbij kijken aan de vele mooie watermolens in deze vallei. Zo draaiden in 1700 tussen het gehucht Dreimühlen (Neanderthalergrot) en Eiserley maar liefst zestien waterraderen over twee kilometer langs het beekje, de Hauserbach. Met zoveel bekijks vliegt de tijd ras voorbij en we fietsen uiteindelijk over de waterscheiding om in glijvlucht te dalen … naar Urft in het Urftdal.
Natuurbelevenisdorp
Vanuit Urft fietsen wij over een deel van de Römerkanal-Wanderweg richting Nettersheim. Over een pad, links naar beneden, dalen we naar de Urft om een blik te werpen in de waterleiding. Honderd meter verder ligt het begin van dit Romeinse meesterwerk, de “Grüne Pütz” met gereconstrueerde “Brunnenstube”. Een tachtig meter lang met stenen platen bedekt opvangkanaal verzamelt door de heuvelflank sijpelend water dat in een soort vergaarbak stroomt die fungeert als filter en van waaruit de gemetste gewelfde waterleiding vertrekt. Deze “Brunnenstube” is op de hoeken afgewerkt met twee zandsteenblokken. Erop Medusahoofden met slangenharen, die in de antieke tijd magische onheilsafwerende krachten toegeschreven kregen. Na een brug over de Urft, waar wij naar rechts moeten, start links naar beneden het vlinderpad. Bij mooi weer tijdens de zomermaanden fladderen hier maar liefst zestig vlindersoorten in de vrije natuur. Even later maken we kennis met het natuurbelevingsdorp Nettersheim. In een historische boerderij, nu uitgebaat als café-bakkerij, eten we enkele variaties van de “Döppekuchen”, een taartachtige aardappelkoek met uien en spek, zalm of zelfs zoetigheid. In het natuurcentrum treffen zich geologie, fossielen en archeologie. Koraalaquariums, bosvitrines, een houtmuseum en een geschiedkundige etage van Oertijd over Romeinen en Merovingers tot Karolingers. In de oude smidse, nu het fossielenhuis, komt het miljoenenjaren oude Eifeler koraalrif tot leven. Maar dit dorp biedt meer, op het zes kilometer lange belevenispad maken wij niet alleen kennis met de natuur maar ook met kalkovens, oeroude steengroeven, een mijlsteen en de Romeinse Matronentempel Görresburg. De Romeinen vereerden hier de inheemse godinnen, de Matronen. Trekkers kunnen gebruik maken van het jeugdkamp, het Jugendgästehaus of een idyllisch aan de Urft gelegen zelfverzorgingshuis ... of voor de gegadigden, de in een oude steengroeve gelegen mobilhomeparking. Buiten het belevenispad is dit dorp ook uitgangspunt voor thematische fiets- en wandeltouren: Geologie en fossielen (30 km), Archeologie ontdekken (12 km), Natuur puur (24 km), Over de dorpen (28 km). Het ligt eveneens aan de fietsroute “An Urft und Olef”. De “Tälerroute” (de vroegere F6 en F7) die twee riviervalleien tussen Hellental, Gemünd en Nettersheim verbindt, samen met de Natuurparkroute (ook R26) vormen een aan te bevelen kindvriendelijke fietslus (49 km).
Over een grindweg door natuurgebied met een sterk meanderende Urft bereiken we het station van Blankenheimerwald en langs de verkeersweg het dal uit Blankenheimerdorf. De Eifel-Höhen-Route daalt hier rechtstreeks naar Blankenheim, maar wij fietsen linksaf via de “Ahrsagenradweg” en de “Erft-Radweg”, richting Tiergartentunnel. We volgen hier de Tiergartentunnel-wandelweg het bos in naar het brongebouw van de in 1468 aangelegde waterleiding ter bevoorrading van de burcht van Blankenheim. Waar het bospad de weg oversteekt en trappen opzoekt, wijken wij even uit naar links, voor de hoofdverkeersweg nemen we de lokale weg die we in de volgende bocht weer verlaten en bereiken zo de burcht, nu jeugdherberg, van Blankenheim. Net voor de toegangspoort rechts in het bos vindt de historische waterleiding zijn einde. Beneden rijden we de historische oude stad Blankenheim binnen vanaf de mooie recreatievijver. Het stadje ligt in een smalle vallei-engte en er loopt dan ook maar één verkeersweg doorheen. De parallel lopende kasseienstraat loopt dood op het Ahrhuis. De bron van de Ahr ontspringt eronder. De hoofdstraat verder omhoog rijdend komen we bij de stadspoort, het “Georgstor” met daarin een historisch carnavalmuseum. Vooral carnavalzaterdag kent hier veel bijval tijdens de geestenoptocht. Keer je nu om dan kan je links nog een hoger gelegen doodlopend straatje inrijden. Hier staan de oudste en indrukwekkendste vakwerkhuizen, krom en scheef met ludieke opschriften op de gevels. Een curiositeit is het smalste huis van de stad, slechts 2,01 meter breed. Blankenheim is uitgangspunt van mooie wandelingen als de Tiergartentunnel Wanderweg (19 km), de Broodweg en het nog maar pas opengestelde wandelgebied “Oberes Ahrtal” (bovenloop Ahrdal) met vijf te combineren wandelingen (6,3 tot 10,2 km).
Vanuit Urft fietsen wij over een deel van de Römerkanal-Wanderweg richting Nettersheim. Over een pad, links naar beneden, dalen we naar de Urft om een blik te werpen in de waterleiding. Honderd meter verder ligt het begin van dit Romeinse meesterwerk, de “Grüne Pütz” met gereconstrueerde “Brunnenstube”. Een tachtig meter lang met stenen platen bedekt opvangkanaal verzamelt door de heuvelflank sijpelend water dat in een soort vergaarbak stroomt die fungeert als filter en van waaruit de gemetste gewelfde waterleiding vertrekt. Deze “Brunnenstube” is op de hoeken afgewerkt met twee zandsteenblokken. Erop Medusahoofden met slangenharen, die in de antieke tijd magische onheilsafwerende krachten toegeschreven kregen. Na een brug over de Urft, waar wij naar rechts moeten, start links naar beneden het vlinderpad. Bij mooi weer tijdens de zomermaanden fladderen hier maar liefst zestig vlindersoorten in de vrije natuur. Even later maken we kennis met het natuurbelevingsdorp Nettersheim. In een historische boerderij, nu uitgebaat als café-bakkerij, eten we enkele variaties van de “Döppekuchen”, een taartachtige aardappelkoek met uien en spek, zalm of zelfs zoetigheid. In het natuurcentrum treffen zich geologie, fossielen en archeologie. Koraalaquariums, bosvitrines, een houtmuseum en een geschiedkundige etage van Oertijd over Romeinen en Merovingers tot Karolingers. In de oude smidse, nu het fossielenhuis, komt het miljoenenjaren oude Eifeler koraalrif tot leven. Maar dit dorp biedt meer, op het zes kilometer lange belevenispad maken wij niet alleen kennis met de natuur maar ook met kalkovens, oeroude steengroeven, een mijlsteen en de Romeinse Matronentempel Görresburg. De Romeinen vereerden hier de inheemse godinnen, de Matronen. Trekkers kunnen gebruik maken van het jeugdkamp, het Jugendgästehaus of een idyllisch aan de Urft gelegen zelfverzorgingshuis ... of voor de gegadigden, de in een oude steengroeve gelegen mobilhomeparking. Buiten het belevenispad is dit dorp ook uitgangspunt voor thematische fiets- en wandeltouren: Geologie en fossielen (30 km), Archeologie ontdekken (12 km), Natuur puur (24 km), Over de dorpen (28 km). Het ligt eveneens aan de fietsroute “An Urft und Olef”. De “Tälerroute” (de vroegere F6 en F7) die twee riviervalleien tussen Hellental, Gemünd en Nettersheim verbindt, samen met de Natuurparkroute (ook R26) vormen een aan te bevelen kindvriendelijke fietslus (49 km).
Over een grindweg door natuurgebied met een sterk meanderende Urft bereiken we het station van Blankenheimerwald en langs de verkeersweg het dal uit Blankenheimerdorf. De Eifel-Höhen-Route daalt hier rechtstreeks naar Blankenheim, maar wij fietsen linksaf via de “Ahrsagenradweg” en de “Erft-Radweg”, richting Tiergartentunnel. We volgen hier de Tiergartentunnel-wandelweg het bos in naar het brongebouw van de in 1468 aangelegde waterleiding ter bevoorrading van de burcht van Blankenheim. Waar het bospad de weg oversteekt en trappen opzoekt, wijken wij even uit naar links, voor de hoofdverkeersweg nemen we de lokale weg die we in de volgende bocht weer verlaten en bereiken zo de burcht, nu jeugdherberg, van Blankenheim. Net voor de toegangspoort rechts in het bos vindt de historische waterleiding zijn einde. Beneden rijden we de historische oude stad Blankenheim binnen vanaf de mooie recreatievijver. Het stadje ligt in een smalle vallei-engte en er loopt dan ook maar één verkeersweg doorheen. De parallel lopende kasseienstraat loopt dood op het Ahrhuis. De bron van de Ahr ontspringt eronder. De hoofdstraat verder omhoog rijdend komen we bij de stadspoort, het “Georgstor” met daarin een historisch carnavalmuseum. Vooral carnavalzaterdag kent hier veel bijval tijdens de geestenoptocht. Keer je nu om dan kan je links nog een hoger gelegen doodlopend straatje inrijden. Hier staan de oudste en indrukwekkendste vakwerkhuizen, krom en scheef met ludieke opschriften op de gevels. Een curiositeit is het smalste huis van de stad, slechts 2,01 meter breed. Blankenheim is uitgangspunt van mooie wandelingen als de Tiergartentunnel Wanderweg (19 km), de Broodweg en het nog maar pas opengestelde wandelgebied “Oberes Ahrtal” (bovenloop Ahrdal) met vijf te combineren wandelingen (6,3 tot 10,2 km).
Narcisvelden en Eifelpanorama
Het mooie zonnetje van de voorbije dagen is niet meer. De temperaturen daalden gestaag en vochtige mist speelt ons vandaag parten. De Eifel-Höhen-Route loopt voorbij aan de Freilingersee en via Lammersdorf terug in de Ahrvallei. Wij verkiezen liever de gloednieuwe Ahrdal-fietsweg op de oude spoorlijn te volgen tot Ahrhutte, waar we de vallei uitklimmen en het feeërieke “Lampertstal” binnen fietsen. Dit dal maakt deel uit van de centrale Kalkeifel waar de eroderende dalbodem diepe slonken in het landschap trekt. De weidse kalkgraslanden tussen de massieve heuvelruggen zijn in het voorjaar bedekt met een geel narcissentapijt, een zeer gewaardeerd jaarlijks terugkerend natuurfenomeen dat Duitsers uit alle landshoeken aantrekt. Een natuurspektakel van een andere aard is de calvarieberg in Allendorf, één der vier Eifel-blikken die geroemd zijn om hun 360°-panorama’s. De berg is begroeid met Jeneverbesstruiken en dragen hier de naam “Wacholder”. Een Wacholder Schnaps staat dan ook voor een jeneverbeslikeur. We klimmen nu over een smal asfaltbaantje tot op de oude heirbaan Trier-Keulen, waarop we voor ons middageten even uitwijken naar het pelgrimscafé “Gasthaus Stabel” in Esch. Daarna keren we terug om over een grindweg door een groots beukenbos naar Dahlem af te dalen. De laatste kilometers gaat het langgerekt bergop over de verkeersweg L110. In steeds dikker wordende mist klimmen we naar Üdenbreth, op een steenworp van de Belgische grens en de Weißer Stein gelegen … met 685 meter het hoogste punt op de route. Overnachten doen we op een vakantieboerderij. De uitbaters zijn kattenvrienden, buiten levende poezen komen we overal kattenafbeeldingen en -attributen tegen.
Het mooie zonnetje van de voorbije dagen is niet meer. De temperaturen daalden gestaag en vochtige mist speelt ons vandaag parten. De Eifel-Höhen-Route loopt voorbij aan de Freilingersee en via Lammersdorf terug in de Ahrvallei. Wij verkiezen liever de gloednieuwe Ahrdal-fietsweg op de oude spoorlijn te volgen tot Ahrhutte, waar we de vallei uitklimmen en het feeërieke “Lampertstal” binnen fietsen. Dit dal maakt deel uit van de centrale Kalkeifel waar de eroderende dalbodem diepe slonken in het landschap trekt. De weidse kalkgraslanden tussen de massieve heuvelruggen zijn in het voorjaar bedekt met een geel narcissentapijt, een zeer gewaardeerd jaarlijks terugkerend natuurfenomeen dat Duitsers uit alle landshoeken aantrekt. Een natuurspektakel van een andere aard is de calvarieberg in Allendorf, één der vier Eifel-blikken die geroemd zijn om hun 360°-panorama’s. De berg is begroeid met Jeneverbesstruiken en dragen hier de naam “Wacholder”. Een Wacholder Schnaps staat dan ook voor een jeneverbeslikeur. We klimmen nu over een smal asfaltbaantje tot op de oude heirbaan Trier-Keulen, waarop we voor ons middageten even uitwijken naar het pelgrimscafé “Gasthaus Stabel” in Esch. Daarna keren we terug om over een grindweg door een groots beukenbos naar Dahlem af te dalen. De laatste kilometers gaat het langgerekt bergop over de verkeersweg L110. In steeds dikker wordende mist klimmen we naar Üdenbreth, op een steenworp van de Belgische grens en de Weißer Stein gelegen … met 685 meter het hoogste punt op de route. Overnachten doen we op een vakantieboerderij. De uitbaters zijn kattenvrienden, buiten levende poezen komen we overal kattenafbeeldingen en -attributen tegen.
Westwall
Na het mistige intermezzo van gisteren, vandaag opnieuw een stralend zonnetje. Door het idyllische Pretherdal fietsen we naar Hellenthal. De smalle vallei behoorde tot de Westwall of de Siegfriedlinie, de naam voor de 630 km lange Duitse verdedigingslinie langs de Duitse Westgrens. De anti-tankhindernis van in verspringende rijen geplaatste uit de kluiten gewassen Amsterdammertjes (betonnen blokken), dwars over de vallei-engte, is een reliek uit deze periode. De linie liep van Kleve (Nijmegen) tot de Zwitserse grens en bezat meer dan 18000 bouwwerken waaronder complete bunkersystemen. De roofvogelvliegshow met valken, uilen, arenden, gieren, … in het wildpark van Hellenthal is beroemd en moet je gezien hebben. Een gier met drie meter spanwijdte die tussen het volk land en waggelend een spelletje speelt met de menigte, een condor van 1,20 meter hoog die niet wil vliegen of het kweekprogramma van de witkopzeearend, de arend op het Amerikaanse wapenschild, zijn enkele amusementswaarden van de grootste verzameling roofvogels in Europa. De Amerikaanse presidenten Reagen en Bush ontvingen tijdens hun bezoek aan Duitsland een exemplaar van deze prachtige zeearenden. De roofvogels zijn ook veel gevraagde gastrolspelers in allerhande films en shows, om nogmaals de waarde en bekendheid van het park aan te tonen. Nieuwe aanwinst in het park is een immens berenlandschap met inbegrip van een grote natuurlijke rotswand, maar ook wolven, herten, reeën, everzwijnen en ander Ardens wild kan je er bewonderen. Over de noordoever van het stuwmeer de “Olaftalsperre” fietsen we terug richting Belgische grens. Na een lange helse klim bereiken we de verkeersweg naar Monschau die we snel terug verlaten en opnieuw het bos induiken. Vele kraters van vernielde bunkers duiden opnieuw op de Westwall. Ook hier, intussen veengebied, vervangen de natuurbeheerders stilaan de door de Pruisen ingevoerde sparren door beuken om een terugkeer naar het oerbos te verwezenlijken. In Kalterherberg met zijn Eifeldom pikken we de Rur op en volgen over een grindweg deze veenrivier naar Monschau, nog steeds in de ban van het voorbije Halloweenspektakel.
Na het mistige intermezzo van gisteren, vandaag opnieuw een stralend zonnetje. Door het idyllische Pretherdal fietsen we naar Hellenthal. De smalle vallei behoorde tot de Westwall of de Siegfriedlinie, de naam voor de 630 km lange Duitse verdedigingslinie langs de Duitse Westgrens. De anti-tankhindernis van in verspringende rijen geplaatste uit de kluiten gewassen Amsterdammertjes (betonnen blokken), dwars over de vallei-engte, is een reliek uit deze periode. De linie liep van Kleve (Nijmegen) tot de Zwitserse grens en bezat meer dan 18000 bouwwerken waaronder complete bunkersystemen. De roofvogelvliegshow met valken, uilen, arenden, gieren, … in het wildpark van Hellenthal is beroemd en moet je gezien hebben. Een gier met drie meter spanwijdte die tussen het volk land en waggelend een spelletje speelt met de menigte, een condor van 1,20 meter hoog die niet wil vliegen of het kweekprogramma van de witkopzeearend, de arend op het Amerikaanse wapenschild, zijn enkele amusementswaarden van de grootste verzameling roofvogels in Europa. De Amerikaanse presidenten Reagen en Bush ontvingen tijdens hun bezoek aan Duitsland een exemplaar van deze prachtige zeearenden. De roofvogels zijn ook veel gevraagde gastrolspelers in allerhande films en shows, om nogmaals de waarde en bekendheid van het park aan te tonen. Nieuwe aanwinst in het park is een immens berenlandschap met inbegrip van een grote natuurlijke rotswand, maar ook wolven, herten, reeën, everzwijnen en ander Ardens wild kan je er bewonderen. Over de noordoever van het stuwmeer de “Olaftalsperre” fietsen we terug richting Belgische grens. Na een lange helse klim bereiken we de verkeersweg naar Monschau die we snel terug verlaten en opnieuw het bos induiken. Vele kraters van vernielde bunkers duiden opnieuw op de Westwall. Ook hier, intussen veengebied, vervangen de natuurbeheerders stilaan de door de Pruisen ingevoerde sparren door beuken om een terugkeer naar het oerbos te verwezenlijken. In Kalterherberg met zijn Eifeldom pikken we de Rur op en volgen over een grindweg deze veenrivier naar Monschau, nog steeds in de ban van het voorbije Halloweenspektakel.
Steekkaart
SITUERING: Het nationale park Eifel in de Duitse grensstreek ten oosten van België
ROUTE: Eifel-Höhen-Route
AFSTAND: 230 km (240 km met inbegrip van lus op Mechernicher “Acht”)
ETAPPE-INDELING: Monschau – Gemünd 36 km; Gemünd – Urft (incl. extra lus op de Mechernicher “Acht”) 56 km; Urft – Blankenheim 32 km; Blankenheim – Udenbreth 52 km; Udenbreth – Monschau 52 km
ARRANGEMENT: Eifel-Höhen-Route in 4 etappes (5 overnachtingen met ontbijt en eventueel bagagetransport): € 259,50 inclusief lunchpaketten, bagagetransport € 121,50 tot max. 6 pers.
AARD VAN DE ROUTE: gemakkelijke tot gemiddeld zwaar.
GPS-track:
www.routeyou.com/route/view/197192/fahrradweg-eifel-hohen-route.de
VERVOER:
MET DE AUTO: E40 naar Eupen en vervolgens naar Monschau
MET DE TREIN: Brussel/Antwerpen – Luik – Eupen (Monschau 20 km) of Brussel/Antwerpen – Luik – Aachen – Keulen
Stations in Mechernich, Kall, Dahlem, Nettersheim, Blankenheim Wald und Heimbach op de lijnen Keulen-Trier en Düren – Heimbach
www.bahn.de en www.rurtalbahn.de
INFO: www.eifel.info/nl/a-eifel-hoogte-route
LOGIES:
Fietsvriendelijke Hotels (bed&bike):
Hotel Hirsch, Monschauer Str. 7, D-52156 Monschau, tel: +49 2472 22 83
Hotel Alt Montjoie, Stadtstr. 18, D-51256 Monschau, tel: +49 2472 32 89
Hotel Flosdorff, Austr. 1, D-52156 Monschau, tel: +49 2472 97 06 46
Hotel Friedrichs, Alte Bahnhofstraße 16, D-53937 Schleiden-Gemünd, tel: +49 2444 95 09 50, [email protected], www.hotel-friedrichs.de
Hotel Urfter Hof, Urfttalstraße 30, D-53925 Kall-Urft, tel: +49 2441 42 59, [email protected], www.urfter-hof-weckmann.de
Vakantie op de boerderij:
Monica Breuer, Zum Wilsamtal 35, D-53940 Hellenthal-Udenbreth, tel: +49 2448 80 10, [email protected], www.breuer-hof.de
Vakantiewoning:
Margarethenhof, Virnicher Straße 3, D-53894 Mechernich-Firmenich, tel: +49 2256 71 26, [email protected], www.margarethenhof.info
Jeugdkamp, Jugendgästehaus, zelfverzorgingshuis en mobilehomepark in Nettersheim: www.nettersheim.de
INFO-ADRESSEN:
Eifel Tourismus GmbH, Büro Prüm, Kalvarienbergstraße 1, D-54595 Prüm, Duitsland, tel: +49 6551 9656 0, fax: +49 6551 965696, [email protected], www.eifel.info (ook in het Nederlands)
www.naturpark-hohesvenn-eifel.de
SITUERING: Het nationale park Eifel in de Duitse grensstreek ten oosten van België
ROUTE: Eifel-Höhen-Route
AFSTAND: 230 km (240 km met inbegrip van lus op Mechernicher “Acht”)
ETAPPE-INDELING: Monschau – Gemünd 36 km; Gemünd – Urft (incl. extra lus op de Mechernicher “Acht”) 56 km; Urft – Blankenheim 32 km; Blankenheim – Udenbreth 52 km; Udenbreth – Monschau 52 km
ARRANGEMENT: Eifel-Höhen-Route in 4 etappes (5 overnachtingen met ontbijt en eventueel bagagetransport): € 259,50 inclusief lunchpaketten, bagagetransport € 121,50 tot max. 6 pers.
AARD VAN DE ROUTE: gemakkelijke tot gemiddeld zwaar.
GPS-track:
www.routeyou.com/route/view/197192/fahrradweg-eifel-hohen-route.de
VERVOER:
MET DE AUTO: E40 naar Eupen en vervolgens naar Monschau
MET DE TREIN: Brussel/Antwerpen – Luik – Eupen (Monschau 20 km) of Brussel/Antwerpen – Luik – Aachen – Keulen
Stations in Mechernich, Kall, Dahlem, Nettersheim, Blankenheim Wald und Heimbach op de lijnen Keulen-Trier en Düren – Heimbach
www.bahn.de en www.rurtalbahn.de
INFO: www.eifel.info/nl/a-eifel-hoogte-route
LOGIES:
Fietsvriendelijke Hotels (bed&bike):
Hotel Hirsch, Monschauer Str. 7, D-52156 Monschau, tel: +49 2472 22 83
Hotel Alt Montjoie, Stadtstr. 18, D-51256 Monschau, tel: +49 2472 32 89
Hotel Flosdorff, Austr. 1, D-52156 Monschau, tel: +49 2472 97 06 46
Hotel Friedrichs, Alte Bahnhofstraße 16, D-53937 Schleiden-Gemünd, tel: +49 2444 95 09 50, [email protected], www.hotel-friedrichs.de
Hotel Urfter Hof, Urfttalstraße 30, D-53925 Kall-Urft, tel: +49 2441 42 59, [email protected], www.urfter-hof-weckmann.de
Vakantie op de boerderij:
Monica Breuer, Zum Wilsamtal 35, D-53940 Hellenthal-Udenbreth, tel: +49 2448 80 10, [email protected], www.breuer-hof.de
Vakantiewoning:
Margarethenhof, Virnicher Straße 3, D-53894 Mechernich-Firmenich, tel: +49 2256 71 26, [email protected], www.margarethenhof.info
Jeugdkamp, Jugendgästehaus, zelfverzorgingshuis en mobilehomepark in Nettersheim: www.nettersheim.de
INFO-ADRESSEN:
Eifel Tourismus GmbH, Büro Prüm, Kalvarienbergstraße 1, D-54595 Prüm, Duitsland, tel: +49 6551 9656 0, fax: +49 6551 965696, [email protected], www.eifel.info (ook in het Nederlands)
www.naturpark-hohesvenn-eifel.de